Czy Tajowie mają poczucie humoru?

(Głosy: 1, średnia ocena 5.00 na 5)

Czy Tajowie mają poczucie humoru?5.00 out of 5 based on 1 voters.

01 kwietnia 2011

Tajowie oczywiście posiadają swoiste poczucie humoru, ale sarkazm jest im raczej nieznany. Mieszkańców Krainy Uśmiechu bawią przede wszystkim niewinne żarty sytuacyjne.

Tajlandia | Roześmiany mieszkaniec plemiennej wioski w okolicach Chaiang Mai (by Ross Pollock)

Jeśli np. u nas w Polsce spotkamy przyjaciela świeżo po wizycie u fryzjera, możemy obdarzyć go komplementem typu: “Wpadłeś pod kosiarkę?!”. Jest to na ogół dość zabawne i nikt nie powinien się obrazić.

Mieszkaniec Tajlandii mógłby się jednak poczuć mocno dotknięty takim komentarzem i jeśli odpowiedziałby nam uśmiechem, to tylko tym pełnym zażenowania (jak wiadomo, Tajowie mają „na podorędziu” kilka rodzajów uśmiechów, w zależności od sytuacji i większość z nich wcale nie wyraża radości).

Tajowie postrzegani są przez obcokrajowców jako osoby delikatne, wrażliwe i w pewnym sensie niewinne. Na ulicach tajskich miast nawet zbuntowane nastolatki w stylu punk chodzą z pluszowym misiem pod pachą lub w uroczym, dziecinnym kapelusiku na głowie. To z czego śmieją się Tajowie, to zazwyczaj także tylko niewinne żarty.

Tajlandia | Mieszkańcy Tajlandii cenią sobie bardziej humor sytuacyjny, niż wyrafinowaną grę słowną (by ssandars)

Przemierzając Tajlandię wzdłuż i wszerz prędzej usłyszymy niewinny chichot, aniżeli rubaszny rechot macho. Tajskie poczucie humoru, choć dość niewinne, nie jest jednak zbyt subtelne. Do charakterystyki tajskiego humoru bardziej pasowałoby określenie: „błazeński”, „farsowy” lub „sytuacyjny”.

Prawdziwe salwy śmiechu wśród przedstawicieli tajskiego społeczeństwa wzbudzi np. widok człowieka, który poślizgnął się na skórce od banana lub kolegi ze straganu obok, który wyładowując owoce uderzył się w głowę o daszek namiotu.

Sytuacje tego typu są dla Tajów powodem wielkiej i długotrwałej radości, którą koniecznie pragną się podzielić z osobami, z różnych powodów nieuczestniczącymi w danym wydarzeniu.

Mieszkańcy Tajlandii cenią więc sobie bardziej humor wizualny (śmieszne miny, gesty, niezdarne zachowanie), aniżeli wyrafinowaną grę słowną. Tu z pewnością tkwi źródło popularności farsowego Teatru Li-khe.